1. Slechte cardiovasculaire gezondheid
Talrijke studies hebben aangetoond dat hart- en vaatziekten bijdragen aan het ontstaan van de ziekte van Alzheimer. Hoge bloeddruk, een hoog cholesterolgehalte en obesitas verhogen het risico op cognitieve achteruitgang. De hersenen, die slecht doorbloed zijn, krijgen minder zuurstof en essentiële voedingsstoffen binnen om goed te kunnen functioneren.
Om dit risico te beperken, is het raadzaam om een evenwichtig dieet te volgen, regelmatig te bewegen, de zoutinname te beperken en bewerkte voedingsmiddelen te beperken. Hart en hersenen zijn nauwer met elkaar verbonden dan je zou denken.
2. Chronische stress en slaapstoornissen
Stress, vaak gebagatelliseerd, is een factor die niet mag worden onderschat. Langdurige stress veroorzaakt verhoogde niveaus van het stresshormoon cortisol. Dit hormoon beschadigt echter hersencellen en tast het geheugen aan. Slecht beheerde stress kan daarom op de lange termijn bijdragen aan het ontstaan van de ziekte van Alzheimer.
Daarbij komt nog het slaapprobleem. ‘s Nachts ‘reinigt’ de hersenen zich, met name door bèta-amyloïde-eiwitten te elimineren, die verantwoordelijk zijn voor de plaques die kenmerkend zijn voor de ziekte. Slechte slaap, zowel kwantitatief als kwalitatief, belemmert dit natuurlijke proces en verzwakt het centrale zenuwstelsel.
3. Gebrek aan cognitieve stimulatie en isolatie
Onze hersenen zijn een orgaan dat gestimuleerd moet worden. Zonder regelmatige intellectuele activiteit verzwakken de neurale verbindingen. Lezen, leren, spelen en discussiëren helpen de hersencircuits actief te houden en versterken de zogenaamde ‘cognitieve reserve’.
De ziekte van Alzheimer treft degenen die het meest geïsoleerd zijn, zowel sociaal als intellectueel. Langdurige eenzaamheid verhoogt het risico op depressie, wat wordt erkend als een bijdragende factor. Het onderhouden van sociale relaties en het deelnemen aan stimulerende activiteiten is daarom essentieel op elke leeftijd.
4. Tabak, alcohol en hoofdletsel
vervolg op de volgende pagina
