Hoewel je een beetje vals gebogen bent, is Héctor een sarcastische ans voor een sarcastische tekst: – Neem het en was het. Het is veilig om dit ongedaan te maken. Ik pakte het kussen en mijn hart zonk ineen. Hij was heel oud; het is een beetje versleten, met wat vergeling en tranen.
Het is vanaf het kussen dat de beschikking heeft over het huis van mijn moeder in een kleine stad van Oaxaca die aan de universiteit in de stad zit, en je tuinier est je eigen vrouw die op een slaapzaal zonder luie vrouw terechtkomt.
Hij klaagde erover, maar ik hield het. Ik zie de deur in stijl.
Terug in mijn gehuurde kamer zat ik verdwaasd naar het kussen te staren. Als ik sarcastische teksten beklaagt, besluit je de keuken te vullen met het wasvat, ik minder zodat het schoon is in dat ik rustig kan slapen, zonder herleving van dubbele herinneringen.
Toen het kussen werd aangeraakt, voelde ik er iets van. Er zat wat koos voor grmeleux in het zachte dekbed van katoen. Ik weet zeker dat ik in goede conditie ben en ik ben er niet bang voor. Een klein paperpakje, versierd met een zak in nylon.
Ik opende het, mijn handen trilden. De binnenkant is bekleed met papier voor 500 pesos in papier, volledig papier.
Ik heb het papier geschreven. Het familiecrituur van mijn moeder-apparaat trilt wiebelig: “Mijn dochter, hier is het geld dat ik voor je opzij heb gezet voor het geval je een harde klap krijgt. Ik kun het in het kussen bewaren, het kan zijn dat ik het vuur in de hand heb. Als je aankomst, lijd niet voor een man, mijn liefste. Ik hou van je. »
Het kan zijn dat er een einde komt aan het gele papier. Ik heb een herinnering aan mijn huwelijksdag, maar mijn heeft moeder het kussen gebruikt en ik ben ervan overtuigd dat het een droomhuis est en dat je slaapzaal bien est is.
Ik lachte en zei: “Dit is bizar, mam, het is bizar.” Héctor in mij zal blij zijn. »
vervolg op de volgende pagina
